Daar zit je dan. Al die moeilijke vragen die door je hoofd schieten en je gepieker neemt steeds meer de overhand. Die gedachten op zichzelf zijn niet eens zo probleem, maar je wordt moedeloos van die nare gevoelens. Waarom gaat die hele zoektocht zo tergend langzaam en hoe komt het dat het steeds net niet lijkt te lukken?
Vind je ware liefde.
Ik zie het zoeken van passend werk hetzelfde als het vinden van liefde van je leven. Voor je met iemand bent waar je dik in wilt investeren en voor wie het waard is plek in je leven te maken: Dat duurt even. Je loopt regelmatig een blauwtje, komt er na een tijdje achter dat het toch niet helemaal en soms trekt de ander er onverwachts de stekker uit.
En dat doet meestal goed pijn. Al hebben we allemaal onze handige technieken om hier eerst eens goed onder uit te komen. Een piek bij Tony’s Choco, een leeg schap met tissues bij de Appie en de vaten bier in de kroeg om de hoek zijn niet aan te slepen.
Plotseling gloort er hoop aan de horizon
De eerste vlaag van boosheid en/of verdriet is gaat liggen, soms wordt er weer gelachen en stiekem flirt je met een leuke persoon in de buurt. Het eenzame gevoel komt soms nog wel eens terug en toch heb je het idee dat de zon gaat achter de wolk tevoorschijn komt.
Meer mogelijkheden dan je ooit hebt bedacht.
Je gaat er vol goede moed weer op uit en hebt regelmatig een gesprek met nieuwe mensen. Deze dates, al noemen we die voor een baan ‘solliciteren’ leren je steeds meer over wat je nu echt wilt. Bovendien is het fijn de bevestiging te krijgen dat je echt een leuk mens bent en prima in de markt ligt.
Huh? Prima dat er nog geen nieuwe liefde is…
Steeds vaker verschuift je focus naar wat je nu kunt doen om een volgende stap te zetten. Zonder dat er een groot doel achter zit, de wens voor de perfecte baan alls overschaduwt of je druk voelt dat je nieuwe idee direct moet slagen. Je gunt jezelf de ruimte voor oriëntatie, experimenteren en genieten van de toffe dingen die in je leven zijn. Hoe sterker je innerlijk kompas is, des te gemakkelijker dit wordt.
Als kind is dit wat we elke dag doen en hebben we de grootste lol
Ergens in ons volwassenwording proces lijkt dit verloren te gaan. De kracht om te spelen, ervaren en genieten van alles wat er nu is. Opgaan in de activiteit waar je mee bezig bent en alleen daar je focus op houden. Hoe moeilijk het ook allemaal lijkt.
Hoe kun je hier zelf meer van krijgen? De beslissing nemen dat je komende periode mag experimenteren en uitproberen. En misschien als je een beetje lef hebt: Dat je van het leven mag genieten zoals het nu is. Met alle mooie mensen, de blauwe lucht, de zon die aan de hemel staat en de kou die na een heldere nacht op je neus slaat. Van een goede maaltijd, een heerlijke kop koffie en een goede nacht slaap.
Er is zoveel om blij mee te zijn dat je het dreigt te vergeten als het even tegenzit. Één van de oorzaken is de angst die we onbewust met ons meenemen en daar gaan we volgende keer tijd aan besteden. Want als je de schijnwerper op die dominante factor zet kun je een gigantische verandering in je leven voor elkaar boksen.
