Opbloeien nadat het bos is afgebrand. Ik heb daar een mooi voorbeeld bij. Veel mensen kennen de prachtige Algarve in Portugal. Azuurblauwe zee, witte stranden en roodbruine rotsen, één van de mooiste uitzichten van Europa. Maar weinig mensen hebben gezien hoe de verkoolde resten van een gigantische bosbrand zijn sporen op nog geen 10 kilometer hiervandaan heeft achtergelaten.
En dus ook niet hoe de natuur zich daar opeen bizarre manier hersteld. Opbloeien van natuur na zo’n ramp is heel krachtig.
Alles platbranden biedt perspectief
Vaak levert het kiezen voor een nieuwe missie, baan of zelf relatie allerlei spanningen op. Het is verleidelijk vooral te kijken naar de nadelen die het meebrengt en de angst die je hierdoor door je lijf voelt gieren. De consequentie daarvan is dat je al snel voorbij gaat aan alle kansen die zo’n beslissing met zich meebrengt. Dit is niet alleen zonde, maar in veel gevallen ook onnodig. Opbloeien doe je namelijk ook door kansen te signaleren.
Hoe groot is de kans dat je alles tot de grond af fikt?
Het zit in onze menselijke aard om nadelige consequenties groter te maken dan ze in werkelijkheid zijn en hierdoor wordt een beslissing alleen maar lastiger. Ken je van die momenten dat je constant een lastig besluit of moeilijk gesprek voor je ui blijft schuiven? En als je uiteindelijk de eerste stap hebt gezet blijkt het allemaal heel erg mee te vallen. Opbloeien betekent dus ook op cruciale momenten de juiste beslissingen durven nemen.
Een goede manier om dit preventief al te voorkomen is door jezelf af te vragen wat het ergste is dat kan gebeuren? Hoe groot is de kans dat je daadwerkelijk honderden hectare bos platbrandt ipv een kleine struik in je eigen tuin?
Een frisse wind en een nieuwe start
Maar zelfs als je het gevoel hebt dat je meerdere hectaren in lichterlaaie zet en alle achter laat is het wonderlijk hoe herstel plaatsvindt. Dit heb ik in het gebergte vlak achter de Algarve met eigen ogen kunnen aanschouwen en ik was verrast door de veerkracht van de natuur daar. Op meerdere plekken waren heldergroene bladeren zichtbaar aan bomen en struiken die op de stam nog zwartgeblakerd waren van de brand vorig jaar. Langzaam maar zeker was duidelijk te zien hoe verschillende hellingen zich aan het herstellen waren.
Jij bent net zo veerkrachtig als die bomen in Portugal
Vaak besef je zelf niet over hoeveel veerkracht je beschikt en hoe je door moeilijke fases heen gaat. Dit begint allemaal met een moedige beslissing om juist voor die nieuwe baan, missie of relatie te gaan. En daarmee te accepteren dat je de boel korte tijd in vuur & vlam zet. Vaak ben je niet alleen bang voor jezelf en hou je ook nog eens rekening met een ander. Maar hoe vaak blijkt de ander er juist ook beter van te worden? Ik geloof dat als je bereid bent ergens werkelijk 100% voor te gaan, je betrokken bent om dat resultaat ook te behalen en bevlogen bent van wat je doet, dat je de mooiste resultaten kunt bereiken. Vaak vergeten we hoe simpel dit proces werkt. Lees ons boek SLiM! het hoofdstuk “Bezieling aan!” en je komt zeker een stapje verder.
Activeren van kracht in jezelf
Je hebt al snel de neiging om jezelf en een ander in bescherming te nemen tegen allerlei onheil. Echter is het enige wat je op die manier doet voorkomen dat de bomen & struiken weer volledig kunnen opbloeien. Er zijn momenten waarop het juist belangrijk is dat de grond extra vruchtbaar wordt en precies dit is wat er gebeurd als je een deel plat brandt.
Hierdoor activeer je een kracht bij jezelf die ervoor zorgt dat je weer op springt en je levendig voelt. Je voelt de energie bruisen om nieuwe ontdekkingen te doen en onverwachte ervaringen op te doen. Dit is de kans naar nieuwe mogelijkheden en de kans is groot dat je daar naar zoekt als voor je gevoel op een wipstoel zit.
Grijp die kans, durf die moedige beslissing te maken en geniet van de energie die vrijkomt. Juist de prachtige zomer is een goede tijd om die sprong te maken en er vol voor te gaan. Dit filmpje geeft je wellicht een goed leuk zo’n nieuw begin kan zijn. (En anders is het op zijn minst een vrolijke manier om tegen verandering aan te kijken).