Op je bek gaan… niet fijn, wel leerzaam. Jonge talenten hebben een opvallend hoge verwachting van de start van hun carrière. Veelal leven ze in de overtuiging, dat ze direct halverwege de ladder instromen. Ze ontnemen zichzelf daarmee een grote kans voor het leren van een belangrijke vaardigheid.
Een vaardigheid die vaak wordt onderschat omdat wij er met zijn allen veel over praten maar het in de praktijk niet zo vaak doen. Het gaat natuurlijk over ongenadig hard op je bek gaan, waardoor je belangrijke lessen leert voor de toekomst.
Iedereen wil springen, niemand wil vallen.
De reden dat dit zo belangrijk is dat je in de loop van de tijd steeds meer verantwoordelijkheden krijgt, zowel zakelijk als privé. Als jong talent kun je jezelf afvragen of je daar al klaar voor bent wanneer je zo uit je studie je baan inrolt. En als organisatie is de vraag of je jonge mensen hiermee wilt opzadelen.
Nu heb ik een grenzeloos vertrouwen in de capaciteit van jonge mensen, net als zij zelf. Alleen blijkt deze zelfverzekerde houding voor een groot deel gebaseerd op overmoedigheid tijdens onze opvoeding en een cultuur waarin uiterlijk vertoon de boventoon voert. Je mag dus meer van binnen naar buiten leren leven.
Niet schuldig, wel verantwoordelijk
Daar zijn wij niet direct schuldig aan, maar het is wel onze een gezamenlijke verantwoordelijkheid om te zorgen dat jong talent in een omgeving terecht komt, waar zij op een veilige manier kunnen leren. Dit betekent automatisch dat jezelf toestaat om op je bek te gaan maar ook anderen hierbij faciliteert:)
Een omgeving waar op je bek gaan normaal is, zonder dat daar direct snoeiharde conclusies aan worden verbonden. Daar profiteert namelijk helemaal niemand van. En we leven inmiddels ook in een tijd waar we op een andere manier met elkaar omgaan.
Ik vind het mooi hoe dit bijvoorbeeld in indianenstammen gaat, waar het ‘everybody is learning and teaching’ principe sterk leeft. In het kort betekent dit dat je leert van degene die ouder zijn dan jou en dat je leert aan degene die jonger zijn dan jou. Hiermee ontstaat een natuurlijk ecosysteem waarin kennis wordt gedeeld en tegelijk een leermentaliteit wordt ontwikkeld.
Nu is het voor veel organisaties al aanpoten om hun jonge talenten genoeg uitdaging te bieden en tegelijk ervoor te zorgen dat zij inzien dat er nog veel te leren valt. Niet zoals vroeger toen we nog veel ‘poetsten en weinig lulden’. Wel op een manier waarbij de nadruk wordt gelegd op het belang van het hebben van een leermentaliteit.
De Pipi mentaliteit
En die brengt een aantal principes met zich mee waardoor het je jezelf een stuk makkelijker maakt.
Je mag op je bek gaan.
Zoals onze jeugd heldin geregeld zegt: ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het kan’. En daarmee gaat zij altijd vol goede moed op stap om weer iets nieuws te leren. Hoe relaxed is het als je dit jezelf aanleert?
Je hoeft niet alles te weten.
Zoals Pipi al zegt is er veel wat je nog nooit gedaan hebt. En dat hoeft ook niet. We kennen allemaal die vriend of vriendin die ‘Mr/Mrs Know-it-all’ uithangt. Hoe geloofwaardig is diegene? En hoe irritant? Juist. Daarom is het veel toffer als je durft te zeggen dat je iets niet weet en daardoor nieuwsgierig op zoek kunt naar nieuwe antwoorden.
Je mag hulp vragen.
Door te accepteren dat je veel niet weet, én dat je fouten mag maken, wordt het makkelijker iets te doen wat maar weinig mensen kunnen: hulp vragen. Vaak wordt dit als zwakte gezien, terwijl het één van de slimste dingen is die je kunt doen. Hiermee kun je gebruik maken van kennis die anderen hebben opgedaan. Dit is de basis van ons boek SLiM! Want wij weten inmiddels, dat je daarmee een heel stuk verder komt!
Voor jong èn oud
Voor organisaties is dit ook een belangrijke boodschap. We zeggen altijd: “onze medewerkers mogen fouten maken, als ze ervan leren”. Maar is dat ook werkelijk zo? Vaak spreken we mensen er negatief op aan. Onze filosofie is: fouten genereren resultaten, veel resultaten laten sneller zien hoe iets wel en hoe iets juist niet moet gaan, waardoor mensen sneller leren. Hoe kun je als organisatie dit dus goed insteken?
Om dit optimaal te laten werken is het van essentieel belang dat dit niet alleen wordt gestimuleerd onder jonge talenten. Juist ook naar de meer ervaren werknemers is het belangrijk deze mentaliteit en inzichten te delen. Anders wordt het éénrichtingsverkeer van oud naar jong en we weten allemaal welke problemen dit oplevert.
Waar draait het om?
Het draait dus om het creëren van een leerklimaat, waarin een jong talent de veiligheid voelt om fouten te maken. Dat hij of zij zichzelf de toestemming durft te geven onderuit te gaan en hiervan te leren. Hiermee ontstaat een mentaliteit waar iedereen profijt van hebt en je maakt ook direct gebruik van één van de grootste krachten van deze generatie: de wil en het vermogen om te leren.
Dit filmpje van de Chinese ondernemer Jia Jiang legt uit hoe op je bek gaan heeft bijgedragen aan zijn succes. Hij noemt het zelfs één van de belangrijkste factoren als hij uitlegt hoe hij 100 dagen lang een experiment heeft gedaan om te falen en afgewezen te worden.
Break a leg:)
Frank
