Laatst vroeg een CEO me: "Wouter, hoe houd jij koers in tijden waarin niks meer vaststaat?" Mijn eerste gedachte: Niet. Of nou ja… niet zoals vroeger.
We leven in een VUCA-wereld: Volatiel, Uncertain, Complex, Ambiguous. Oftewel: vandaag nog zeker van je zaak, morgen ingehaald door AI, klimaatstress of je eigen managementteam. Als leider wil je richting geven, maar de wind draait elke week. Toch zien we leiders die overeind blijven. Die zelfs sterker worden. Hoe doen ze dat?
Van controle naar connectie
Wat werkt: minder sturen op zekerheden, meer investeren in verbinding. Hoe beter je je mensen kent, hoe sneller je samen kunt schakelen. Relaties vervangen regels. En eerlijk is eerlijk: Excel geeft zelden een knuffel terug.
Wat je brein hier eigenlijk van vindt
Ons brein houdt van voorspelbaarheid. Het houdt van vaste gewoontes, koffie op dezelfde tijd en vergaderingen die zelden verrassend zijn (behalve als iemand per ongeluk de mute-knop vergeet). Maar je prefrontale cortex – jouw besluitcentrum – floreert juist bij uitdaging, mits er voldoende rust en vertrouwen is. Met andere woorden: je kunt onzekerheid aanleren, zoals je ooit leerde fietsen. Met vallen, opstaan en af en toe een blauwe plek op je ego.
Praktisch advies voor de wankelende leider
Investeer in rituelen, geen routines: een wekelijks check-in moment, een 'Wat ging goed'-ronde, een 'Wat hebben we nog niet gezien'-vraag. Rituelen geven rust zonder rigide te zijn.
Geef richting, geen route: benoem het doel, maar laat teams zelf de weg ontdekken. Niemand houdt van micromanagement, behalve micromanagers.
Deel je twijfels hardop – het vergroot psychologische veiligheid én voorkomt dat je ’s nachts ligt te piekeren met een bak chips.
Wil je leren hoe je dit SLiM! kunt aanpakken? Kijk dan naar ons gratis webinar over Amplitief Leiderschap. Want onzekerheid is er toch – kun je er maar beter goed mee leren dansen. 💃🕺
